Harold's column: Tel je zegeningen

Een harde les in succes en geluk  

In deze column neem ik jullie mee naar juni 2022 waar ik letterlijk werd stilgezet. Niet door een keuze, maar door mijn eigen lichaam. Ik kreeg een pittige waarschuwing, eentje die ik niet kon negeren. Tot dat moment werkten Lisette en ik dag en nacht in ons horecabedrijf.

We werkten voor drie, samen dus eigenlijk voor zes, en 100 uur per week was geen uitzondering. We gingen maar door, met het idee dat hard werken in de toekomst word beloond. "Aan hard werken is nog nooit iemand doodgegaan," zeiden ze vroeger tegen me.

Daar twijfel ik nu wel aan.

Op dat moment, toen ik dacht dat mijn hart het begaf, wist ik: het moet anders. Dat inzicht voelde alsof iemand de noodrem had ingetrapt, en hoewel het een harde les was, bracht het me uiteindelijk helderheid.

Het besluit om te stoppen had enorme consequenties, niet alleen voor onszelf maar ook voor onze medewerkers, leveranciers en iedereen die betrokken was bij ons bedrijf. We overzagen niet alle gevolgen toen we die beslissing namen, maar we wisten dat het noodzakelijk was. Misschien was het wel de moeilijkste beslissing die ik ooit heb genomen.

Als ik nu terugkijk, realiseer ik me dat het stoppen niet alleen een einde was, maar ook een nieuw begin. Het gaf ons de kans om ons leven opnieuw vorm te geven, om onze gezondheid op de eerste plaats te zetten en om anders naar succes te kijken. Want uiteindelijk, als je voor de keuze staat om door te gaan of om te stoppen, vraag je je af: waar draait het echt om? Er zijn momenten dat je terugkijkt op alles wat je hebt gedaan en je afvraagt of het de moeite waard was. Niet voor het geld op de bank of de status, maar voor de ervaringen, de momenten van geluk en de lessen die je hebt geleerd.

Heb ik spijt van wat ik heb gedaan? Absoluut niet. Het was een fantastisch avontuur. We hebben ongelofelijk veel geleerd, veel plezier gehad, en we hebben dingen gedaan waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze zou doen. Maar ik heb ook geleerd dat er grenzen zijn. Grenzen aan hoeveel je kunt geven voordat je jezelf voorbijloopt. En dat harde werk niet altijd het antwoord is.

Het besluit om te stoppen met ons horecabedrijf heeft ons iets waardevols gebracht: de mogelijkheid om opnieuw te beginnen, om keuzes te maken die ons leven beter maken in plaats van alleen maar drukker. We hebben ons leven omgegooid en het roer omgegooid, letterlijk. En soms moet je beseffen dat wat je hebt, vaak meer is dan je dacht. Niet in termen van bezit, maar in termen van waardevolle momenten en inzichten.

Dus vandaag tel ik mijn zegeningen. Ik ben dankbaar voor het avontuur dat we hebben beleefd, maar ook voor het besef dat het goed is om soms stil te staan en de juiste keuzes te maken, zelfs als die soms erg ingrijpend kunnen zijn.

Wil je verder praten over hoe je jouw gastenverblijf of horecaonderneming kunt verbeteren zonder jezelf voorbij te rennen? Plan dan hier een gratis kennismakingsgesprek.