Harold's column: Je bruiloft heeft 6 weken vertraging

Presteren op het juiste moment, zonder uitstel en zonder excuses.

Stel je voor, de mooiste dag van je leven. Alle gasten hebben vrij genomen, de jurk hangt klaar, en je schoonmoeder heeft zelfs haar zure gezicht ingeruild voor een glimlach. Alles is geregeld. Totdat je wordt gebeld door de locatie. “Sorry, er is iets tussen gekomen, we schuiven je bruiloft zes weken door. Is dat een probleem?”

Absurd, toch? Geen haar op je hoofd die eraan denkt om zo’n antwoord te accepteren. Want zo’n dag kun je niet verzetten. Dat moet op die ene datum, dat moet dat ene moment zijn. Maar raar genoeg accepteren we uitstel in andere sectoren wél zonder morren.

Een nieuwe keuken die zes weken later komt? ‘Ach, dat is jammer, maar dan eten we nog wel even van dat oude gasfornuis.’ Een verbouwing die uitloopt? ‘Kan gebeuren, dan leven we nog wat langer in de rommel.’ Maar een bruiloft? Geen denken aan. En dat is precies mijn punt.

In de horeca en hospitality kennen we geen uitstel. Hier geldt: op tijd, perfect en zonder gezeur. Of het nu gaat om een bruiloft, een volgeboekt hotel of een restaurant met een wachtlijst, het moet kloppen. Geen discussie, geen excuses. En als het misgaat, is er altijd iemand die het moet oplossen.

Het maakt niet uit wat er gebeurt: zieke medewerkers, de stroom kan uitvallen, leveringen die te laat komen, de show moet doorgaan. Want de gasten komen, en die zitten echt niet te wachten op jouw logistieke drama.

Dat betekent presteren onder druk. Altijd. Geen tijd om even rustig adem te halen, want zodra de deur opengaat, moet alles draaien als een geoliede machine. Iedereen die ooit in de horeca heeft gewerkt, weet hoe het voelt als die eerste gast binnenkomt terwijl je nog bezig bent met de laatste puntjes op de 'i'. Paniek. Stress. Soms breekt het zweet je uit en je vraagt je af waarom je ooit voor dit vak hebt gekozen.

En toch... toch is dat ook het mooie aan hospitality. Dat ongrijpbare gevoel dat je alleen krijgt als alles op zijn plek valt, als het team in sync is, en als de gasten genieten zonder dat ze ook maar iets merken van de chaos achter de schermen.

Maar het moet wel realistisch blijven. Want soms gaat het mis, simpelweg omdat de lat te hoog ligt. Gasten verwachten perfectie, en dat terwijl je eigenlijk met te weinig mensen en te weinig tijd alles in goede banen moet leiden. En wat gebeurt er dan? Dan valt het doek. Medewerkers raken opgebrand, gasten krijgen niet de ervaring die ze verwachten, en het enige dat overblijft, is de kater van slechte recensies.

En dat is het rare, als een nieuwe keuken vertraagd is, knipperen we niet eens met onze ogen. Maar als het diner niet op tijd op tafel staat, gaan de poppen aan het dansen. Alsof het normaal is dat de hospitalitysector altijd maar onder hoogspanning moet presteren, zonder dat daar iets tegenover staat.

We moeten stoppen met die onrealistische verwachtingen. Want presteren onder druk hoort bij het vak, maar het mag geen regel worden dat we altijd maar op het randje moeten balanceren. Een beetje lucht, een beetje realisme en vooral: waardering voor de mensen die keer op keer het onmogelijke mogelijk maken.

Dus de volgende keer dat je een perfecte avond hebt in een restaurant, een vlekkeloze bruiloft meemaakt of geniet van een zorgeloos weekendje weg, bedenk dan even wat er achter de schermen gebeurt. Misschien kun je dan een keer een recensie achterlaten die wat verder gaat dan alleen: ‘Het eten was lekker.’

Want in de horeca draait het om momenten die blijven hangen. En die moeten op tijd zijn. Uitstel is geen optie. Misschien kunnen we daar in andere sectoren nog wat van leren.